سلام آقا سجاد
مطلبت رو خوندم يه دفعه دلم هواي شعر كرد. براي همين يكي از شعرهاي استاد بسيار عزيزم رو مي‌ذارم:
.واين غزل زبان حال حضرت عباس به حضرت سيدالشهدا عليهما السلام است.

داري به يک فرات بدل ميکني مرا

مضمون صد شريعه غزل ميکني مرا

من عمق بي کسي تو را درک ميکنم

وقتي شبيه مشک بغل ميکني مرا

پيش تو هيچ مشکلي آنقدر سخت نيست

در ظرف چند ثانيه حل ميکني مرا

اينقدر در مدار خودت دور من مگرد

داري در اين مدار ، زحل ميکني مرا

اظهار ضعف ميکني و خاک بر سرم

داري خداي عز و جل ميکني مرا

صبح است ساقيا و تو آيا به يک نگاه

مهمان دو پياله عسل ميکني مرا؟

اين هم وبلاگ استاد:

http://www.savadeayene.blogfa.com/cat-15.aspx