سلام آقا سجاد گل

ببخشيد با تأخير آمدم. من كربلا بودم و دعاگوي شما.

دعا كن كه خدا توفيق دهد و ما اين درس هايي را كه شما گفتي خوب بياموزيم.

راستي من هم منتظر همان هستم كه آقاي عالمي گفته. يعني نتايج مطالعه ي كتاب داستان راستان.

ياعلي

سلام آقا سجاد!

خوبي؟ نوشته شما را خوندم.ساده و روان بود.جاي پيشرفت داري...

يك نكته مهم براي نوشتن اينه كه مطالعه داشته باشي، هر چي مطالعت بيشتر باشه محتواي نوشته هم پر بارتر مي شه. البته نوع نگارش هم مهمه كه اون هم با تمرين و زياد نوشتن كم كم درست مي شه. شما هنوز اول راهي پس نبايد خسته شي يا بخواي زود به مقصد برسي. سعي كن با تفكر قلم بزني.

البته اين نوشته با توجه به اينكه اولين تجربه شما بود خيلي خوب بود.انشاالله موفق باشي.

ببين بنويس. اگه ميتوني روز نوشت داشته باش. البته خودم روز نوشت ندارم. يعني اتفاقاي يه روز كه برام ميافته. چه در درونم چه در بيرونم.
اما هفته نوشت دارم.
هفتگي يه چيزايي مي نويسم.
اين كه ميگم بنويس خواهشه. چون تنها راه ارتباط ما با هم همين نوشته هاست.
حرف دل برا صاحب دله. اينجا فكر ميكنم جاييه كه اون چيزايي رو كه خودمون مي فهميم يا اتفاق هاي دور و اطرافمون رو از ديد خودمون بنويسيم. درسته؟ [حواست باشه جواب سوالم رو از ديد خودت بگي ها]
چند تا مطلب آخر وبلاگم رو بخون.
سر نميزني ها!
http://www.moasher.blogfa.com/post-40.aspx

مشك برداشت ه سيراب كند دريا را
تا كه با تشنگي اش آب كند دريا را

آب مهريه ي گل بود و الا خورشيد
در توان داشت كه مرداب كند دريا را

مطلب خوب جا افتاده بود و مضمون ناب خود را مناسب جا مي انداخت.
يك نكته: خيلي وقت ها يك عكس مي تواند به مطلب جان بدهد. از آن غافل نشو.
وبلاگ جاي تبليغي نيست. آقا سجاد شما درست اين رو فهميدي كه رفتي سراغ دلنوشته. وبلاگ جاي دلنوشته هاست.
موفق باشي دعامون كن و به داداش هم سلام برسون

سلام
اين مطلب را ديروز خواندم
امروز هم که ديدم نظر گذاشتيد مزاحم شدم و بازهم خواندمش
خيلي خوب بود
يک پيشنهاد براي شما دارم:
کتاب داستان راستان شهيد مطهري را بخوان (البته اگر نخوانده اي) و داستان هاي آن و نتايج و درس هاي آن را که خودت از آن متوجه مي شوي براي ما در وبلاگت بنويس
منتظرم

سلام آقا سجاد
مطلبت رو خوندم يه دفعه دلم هواي شعر كرد. براي همين يكي از شعرهاي استاد بسيار عزيزم رو مي‌ذارم:
.واين غزل زبان حال حضرت عباس به حضرت سيدالشهدا عليهما السلام است.

داري به يک فرات بدل ميکني مرا

مضمون صد شريعه غزل ميکني مرا

من عمق بي کسي تو را درک ميکنم

وقتي شبيه مشک بغل ميکني مرا

پيش تو هيچ مشکلي آنقدر سخت نيست

در ظرف چند ثانيه حل ميکني مرا

اينقدر در مدار خودت دور من مگرد

داري در اين مدار ، زحل ميکني مرا

اظهار ضعف ميکني و خاک بر سرم

داري خداي عز و جل ميکني مرا

صبح است ساقيا و تو آيا به يک نگاه

مهمان دو پياله عسل ميکني مرا؟

اين هم وبلاگ استاد:

http://www.savadeayene.blogfa.com/cat-15.aspx